Uloga Islama u napretku Evrope
Utjecaj muslimana bio je toliko značajan da su Montgomeri Vat, izričito, i Vil Durant, s malo oklijevanja, posvetili pažnju tome. Analizirajući i objašnjavajući utjecaje prisustva i prodora muslimana na Zapadu, Vat piše:
Kad čovjek uzme u obzir sve aspekte učešća islama i kršćanstva u srednjem vijeku, postaje jasno da je utjecaj islama na kršćansko društvo mnogo veći od onoga kako se obično predstavlja. Islam ne samo da je učestvovao u evropskim materijalnim produktima i tehnološkim otkrićima i ne samo da je misaono potaknuo Evropu u naučnim i filozofskim disciplinama već ju je primorao da načini novu sliku o sebi.
Aludirajući na nerelevantne i nepravedne stavove Evrope o islamu i muslimanima, Vat kazuje: “Važna obaveza nas zapadnih Evropljana, koji se, također, krećemo u smjeru jedinstvenog svijeta, jeste da ispravimo te pogreške i da priznamo veliki dug koji imamo prema Arapima i islamskom svijetu.”
Vil Durant, glasoviti evropski historičar, također, analizirajući tekovine islamske civilizacije u muslimanskoj Španiji, u jednoj izjavi koju prenosimo preko Lejna Pola kaže: “Španija u svojoj historiji nije imala pravedniju i milostiviju vlast od perioda arapskih osvajača.” On potom opovrgava i preispituje tu tvrdnju pišući: “Ovo je mišljenje jednog velikog kršćanskog orijentaliste koje, možda, treba umanjiti ako se uzme u obzir njegov zanos. Uprkos tome, njegovo mišljenje je, uz male korekcije, ispravno i na mjestu.”
Ulogu i učešće muslimana u srednjovjekovnim tokovima Zapada nakon osvajanja Španije moguće je analizirati s različitih aspekata. Radi konciznosti, ovdje ćemo samo klasificirati te utjecaje i uputiti na druge izvore i literaturu za dublja istraživanja. Općenito, muslimani su zaslužni za napredak trgovine, industrije, nauke, filozofije, matematike, astronomije i astrologije, medicine, logike i metafizike i ostavili su Zapadu u nasljedstvo značajna postignuća u vezi s vještinama moreplovstva, poljoprivrede i rudarstva. Oni su, također, iza sebe ostavili i značajne tekovine u umjetnosti i običajima jednog ugodnog života.[5] Kada je riječ o vjerskom ozračju, islam ne samo da nije odbacio kršćanstvo već je stvarao pogodnu religijsku klimu za ispunjavanje vjerskih obaveza kršćana i uspostavio posebnu duhovnu atmosferu u zapadnim zajednicama. Uprkos neosnovanim tvrdnjama zapadnih javnih sredstava informiranja i njihovoj destruktivnoj medijskoj kampanji usmjerenoj protiv islama, historija potvrđuje činjenicu da koju god je geografsku oblast obasjalo svjetlo islama, donijelo joj je veliko dobro i blagodati. Usporedimo li prodor islama u zapadna područja s dominacijom kršćana i zapadnjaka nad nekim islamskih područjima u periodu srednjeg vijeka ili nakon njega, vidjet ćemo prijateljsko, korisno i učinkovito prisustvo islama, s jedne, i ratničku i prijestupničku dominaciju, s druge strane.
Islam se širio dok se nije uvukao u srce Evrope i učvrstio svoj položaj u zapadnom svijetu. Tvrdoglavost nekih arapskih vladara i vlastodržaca, njihova pohlepa i želja za blagostanjem, kao i njihove uzaludne međusobne borbe i sukobi zbog moći i vlasti doveli su do dekadence muslimana na Zapadu i umanjile djelotvornost širenja islama diljem Evrope.
Izvor:Ahmad Rahnamayi, Okcidentalizam
